ADANA’da meydana gelen depremde yıkılan Ekim Apartmanı’nın enkazında hayatını kaybeden Şehit Ali Bezik Anadolu Lisesi Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi öğretmeni Zuhal Taşkın’ın öğrencileri, mezarının başına giderek gözyaşı döktü. Öğrencilerden Emirhan Şimşek (16), Taşkın’ın her sorunda yanında olduğunu belirterek, “Herkes onu annesi gibi görüyordu. Yanına gittiğimizde bizi bıkmadan usanmadan dinledi. Sorunlarımızı paylaştı. O her zaman yanımızdaydı, onun öldüğünü kimse kabul edemez.”
Kahramanmaraş’ta 6 Şubat’ta meydana gelen depremlerden etkilenen Adana’da toplam 13 bina yıkıldı, 418 kişi hayatını kaybetti. Şehit Ali Bezik Anadolu Lisesi’nde din kültürü ve ahlak bilgisi öğretmeni Zuhal Taşkın ve iki kızı Çukurova’da yıkılan Ekim Apartmanı’nın enkazında kaldı. Yapılan çalışmalar sonucunda kızları sağ olarak çıkarıldı. Depremin üçüncü gününde Zuhal Taşkın’ın cansız bedenine ulaşıldı. Taşkın’ın cenazesi, yakınları, öğrencileri ve meslektaşlarının katılımıyla Kabasakal Mezarlığı’nda toprağa verildi.
Taşkın’ın mezarını ziyarete gelen öğrencilerinden Emirhan Şimşek, okulda öğretmenini sevmeyen kalmadığını söyledi. Şimşek, “Herkes onu annesi gibi gördü. Yanına gittiğimizde bizi bıkmadan usanmadan dinledi. Dertlerimizi paylaştı. Hep yanımızdaydı. Annemle babam ayrıydı. 2 kızı olunca umutlandık. Enkazdan kurtarıldı ama olmadı.” Her gün gelmeye çalışıyorum. Endişelerimi söylemeye geldim. Başkaları dinlediğinde ‘unut gitsin’ derler. Ama Zuhal hocam fikir verir yol gösterirdi. Biraz önce mesajlaştık. Bir sorunum vardı. Onu attı. Şimdi gitti. Annemle ilgiliydin öğretmenim. Allah senden binlerce kez razı olsun. Her zaman benimleydin. Okulda, dışarıda. Bana annelik yaptın” dedi. “ONLARIN HAYATINDA REHBER GİBİYİZ”
Şehit Ali Bezik Anadolu Lisesi Müdür Yardımcısı Cem Cura, meslektaşının vefatı nedeniyle çok acı çektiklerini belirtti. Tek tesellilerinin Taşkın’ın 2 kızının sağ salim kurtarılması olduğunu belirten Cura, “Zuhal hocam eğitim gönüllüsüydü, çocukların her sorunuyla ilgilenen bir öğretmendi. Öğrenciler çok üzüldü. Anneleri çok üzüldü. Hayatlarında bir rehber gibiydi.”
